Essiz nargiza
...davomi

Shifoxonaga yurak xurujini
boshdan ötkazgan 22 yoshlar
atrofidagi qizni olib kelishdi.
Ahvoli og'ir edi. Qiyin
operatsiyadan keyin uni
jonlantirish bölimiga olishdi.
Men amaliyot ötardim shu
shifoxonada. Soham
kardiologiya bölganligi u- n
Malika (uning ismi shunday
edi) ning ahvolini örganishim
mumkin böldi. U juda chiroyli
qiz edi. Közlari betobligidan
bölsa kerak, mungli boqardi
atrofga. Uni alohida palataga
ötkazishgach u b/n
gaplashishga urindim. U
unashtirilgan, 15 kundan söng
töyi bölishi kerak ekan. U
qallig'i haqida shunday zavq b-
n gapirardiki, uni qattiq sevishi
sezilib turardi. "Ota-onasi
töyimizga qarshi, u esa mening
kasalligimni bila turib
uylanyapti. U doim va'dasining
ustidan chiqadigan bir sözli
yigit". Ösha yigitni körgach
özim ham bunga amin böldim.
Ha, chindan xavas qilsa
arzigulik juftlik. Oradan bir
haftacha ötdi. Malikaning
ahvoli ancha yomonlashdi.
Yigit esa har kuni uning yonida
böldi. Ba'zan uxlamasdi ham.
Men bu kasallikni endi davolab
bölmasligini bilardim.
Malikaning palatasiga ularning
könglini kötarish u-n bordim.
Eshik ochiq ekan, qulog'imga
yigitning dardli yupanch
ovozlari eshitildi: "Menga
ishonasanku, tög'rimi? Söz
beraman, kelasi xafta töyimiz
kuni sen oppoq libosda, men
qop-qora kostyumda yonma-
yon ötirgan bölamiz.
Hammaning bizga xavasi
keladi". Kirmadim ichkariga,
Xudodan ularni ayirmaslikni
sörashgagina qurbim yetardi
öshanda... Töy kuni ham keldi.
Afsuski, ösha kuni tongda
Malika olamdan ötdi. Uning töyi
örniga janozasiga bordim.
Ajabo! Malika haq ekan, ösha
kuni u chindan oppoq libosda
(afsuski, bu kiyim kafan edi),
yigit esa qop-qora choponda
yonma-yon borishardi. Faqat ...
faqat, hech kimning ularga
havasi kelmasdi...